Bij locals heeft Cafe de Pieter geen introductie nodig. Op de vloer van een paar m2 is menig dansje gewaagd, aan de bar en de houten tafels is menig glas bier en wijn achterover geslagen en gedreven doch veelal tevergeefs getracht iemand van zijn of haar mening te overtuigen. De liederlijkheid van een dronken vrijdagnacht wisselt zich af met de serene rust bij de lunch, zittend in het mooiste straatje van Maastricht, met uitzicht op de eerste stadsomwalling, en de levendige namiddag-borrels in het weekend, al dan niet met een unplugged sessie van een Gypsy, Jazz of Brass-band.